Το γράμμα του Λάκη Ιγνατιάδη ηχεί σαν ρεκβιεμ
Μου ήρθε σήμερα, έχει ημερομηνία 19-5-2011. Το δημοσιεύω αυτούσιο
.
ΤΙΤΛΟΣ:
Εδώ κοντεύω να φλιπάρω;
Μπορεί, αλλά μπορεί και να την κάνω!
1) Ως γνωστόν το ζήτημα της Ανάπλασης της τέως βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας Κερατσινίου, είναι με διαφορά το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο του νέου Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας. Είναι δύσκολο στην προοπτική των αιτημάτων της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο. Αν δηλαδή στα εξακόσια αυτά στρέμματα βρέξει ο θεός τσιμέντο, που σημαίνει υπερκέρδη για τους ιδιοκτήτες, το θέμα τότε είναι εύκολο που ακόμα και η κουτσή Μαρία μπορεί να το λύσει. Αν όμως στόχος είναι το πάνω από 400στρ. Μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου, η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην 2500 μέτρα ακτή – χώρος περιπάτου και ήπιας αναψυχής – και το αθλητικό και πολιτιστικό κέντρο, τότε το ζήτημα αυτό γίνεται δύσκολο. Τα αιτήματα αυτά είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν βάση της υπάρχουσας νομοθεσίας και να δοθεί χώρος για τις επενδύσεις των ιδιοκτητών, τέτοιος ώστε με συντελεστή 0,4 να τους αποφέρει λογικά κέρδη. Και είναι σημαντικό το ζήτημα αυτό, γιατί τα αιτήματα μας, έχουν να κάνουν με πραγματικές και ουσιαστικές ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Δ.Πειραιά, που σημειωτέον αντιστοιχούν 1,4τ.μ πρασίνου ανά κάτοικο. Τα ξαναλέω όλα αυτά γιατί θεωρώ πως καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε.
2) Η κοινή λογική και η ιστορική πείρα δε, λέει πως για τους δύσκολους αγώνες, καλό είναι να συμμετέχουν όσο γίνεται ποιο πολλοί και όσο γίνεται πιο πολύ οι συμμετέχοντες να πιστεύουν στα διεκδικούμενα; Και η δημοκρατική αντίληψη δε, λέει πως μεγάλη σημασία δεν έχει μόνο ο στόχος αλλά και η συνδιαμόρφωση των θέσεων και των αποφάσεων από τους συμμετέχοντες; Βεβαίως αυτά λένε, που είναι και κατακτήσεις όχι μόνο πολιτικές αλλά βαθύτατα πολιτισμικές και τα θυμίζω κι αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.
Δικαίως θα αναρωτηθείτε γιατί τα λέει όλα αυτά ο ποιητής; Εξηγούμαι:
Την Τρίτη 17/5 ένα από τα θέματα του Δημ.Συμβουλίου ήταν και η πρόταση του δημ.συμβούλου Γ.Τσιρίδη, για την δημιουργία Ανοικτής Δημ.Επιτροπής για το θέμα της Ανάπλασης, με πρόεδρο τον δήμαρχο. Το θέμα δεν μπήκε καν σε ψηφοφορία από τη στιγμή που ο δήμαρχος κ.Τζανής δήλωσε ότι, η πρόταση αυτή συζητήθηκε στην κίνηση «Καλή Μέρα Κερατσίνι» και η απόφαση ήταν αρνητική. Το αιτιολογικό της άρνησης στηρίχτηκε στο γεγονός ότι ήδη έχει συγκροτηθεί από τις αρχές του Μαρτίου, επιτροπή από κοινού με τον ΟΛΠ, με θέμα την Ανάπλαση. Και επίσης υπάρχει και η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης. Προκαταβολικά λέω πως οι λόγοι άρνησης εμπίπτουν, όταν είμαι κουλ, στην κατηγορία « άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε », ενώ όταν έχω πάρει ανάποδες με ρέγουλο, τότε ανήκουν στην ομάδα : « χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις, εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να με πιστεύεις».
Διευκρινίζω:
α) Αυτή η επιτροπή ΟΛΠ – Δήμου, από τότε που συγκροτήθηκε δεν έχει συνεδριάσει ούτε μία φορά. Τα μέλη της δε γνωρίζουν ποιος/ποιοι θα την συγκαλέσουν και πότε.
β) Η επιτροπή διαβούλευσης του Δήμου έχει βασικά σαν αντικείμενό της τρέχοντα θέματα ή σχεδιασμό κάποιων έργων που έχουν να κάνουν με υποθέσεις δημοτικών αρμοδιοτήτων.
Αν κάποιος πιστεύει πως ένα εξειδικευμένο και σύνθετο θέμα σαν της Ανάπλασης , για το οποίο απαιτούνται και γνώσεις και διαρκή ενημέρωση και προπάντων ουσιαστική συζήτηση για να αντιμετωπιστεί, ώστε και να προκύπτουν προτάσεις προς έγκριση από το Δημ Συμβούλιο και να γίνονται συζητήσεις στις διάφορες συνοικίες του δήμου μας για αλληλοεπίδραση, μπορεί να είναι θέμα της επιτροπής διαβούλευσης του δήμου, έ τότε φίλοι και σύντροφοι και συναγωνιστές «πάρτε τ’αυγά και κουρεύτε τα». Σε μένα, αυτό που βγάζουν αυτές οι επιλογές, είναι αυτό που χρόνια κυριαρχεί στα περισσότερα πράματα στη χώρα μας. Μια ευκολία, ένα πασάλειμμα , μια απερίγραπτη προχειρότητα και μια έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού και διαλόγου. Οι ιδανικές δηλαδή συνιστώσες, για να οδηγηθούμε σε μία ήττα που θα μας την πλασάρουν και σα νίκη του λαού και βάλε…
Αυτά που είναι δεδομένα είναι:
α) Η προθυμία ανθρώπων – ανάμεσά τους και εγώ - που έχουν ασχοληθεί με το θέμα πολλά χρόνια, ή άλλων, που θέλουν να ασχοληθούν εφεξής, με μόνο κίνητρο το ενδιαφέρον τους για την Ανάπλαση. Αυτοί οι δημότες θα συμμετείχαν στην απορριφθείσα επιτροπή. Που’ναι το κακό;
β) Η άρνηση της Δημ. Αρχής να ανοίξει το θέμα, να το συζητήσει , να θέσει ερωτήματα και να επιλέξει διαδικασίες συμμετοχής για αυτό το σημαντικότατο θέμα. Κανονικά ,εδώ που τα λέμε, θα έπρεπε με πρωτοβουλία της Δημ. Αρχής να δημιουργηθεί η επιτροπή αυτή και όχι να φθάνουμε στο σημείο να γίνεται πρόταση από ένα δημ.σύμβουλο της αντιπολίτευσης. Έτσι δεν είναι;
Όταν λοιπόν διατείνεσαι πως σε ενδιαφέρει να μειωθεί το ποσοστό των απεχόντων από τα κοινά και από τις εκλογές και σε ενδιαφέρει η σε βάθος πολιτικοποίηση του κόσμου, μήπως πιστεύεις πως αυτά θα συμβούν μια ωραία πρωία, έτσι εξ αποκαλύψεως; Εκτός και αν έχεις την πατροπαράδοτη νοοτροπία που για τα ασήμαντα επιδιώκεις την συμμετοχή των πολιτών και για τα σημαντικά επιδιώκεις να κάτσουν οι πολίτες στον καναπέ τους ή να πάνε όπου αλλού θέλουν, αρκεί να μη μπλέκονται στα πόδια της εξουσίας, στα πόδια σου, όπου υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουν και ενοχλητικοί. Δε ξέρω ποια θα είναι η κατεύθυνση της Δημ.Αρχής. Θέλω να ελπίζω πως θάναι η καλύτερη. Αυτήν την απόφαση της όμως, πρέπει να τη ξανασκεφτούν, διότι για μένα είναι ένα από εκείνα τα σημάδια που προοιωνίζουν μια στάση αυταρχική και αντιδημοκρατική. Εσάς;
Τώρα, θα μου πείτε ότι στην εποχή μας, που οι κακές μέρες φαίνεται να μην έχουν τελειωμό, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δίκαιο έχετε. Νομίζω όμως πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και γιατί εν λευκώ – δίχως όρους και όρια - εξουσιοδοτούσαμε άλλους να παίρνουν αποφάσεις για μας. Ενώ το τραγούδι το λέει καθαρά: «φοβάμαι όλα αυτά που..…». Δεν τους φοβόμασταν όμως, γιατί οι αποφάσεις τους μας συνέφεραν, μας βόλευαν και ας γινόταν η Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια και μπροστά στα μάτια μας, η κατεξοχήν χώρα της λαμογιάς και του « οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι» . Τώρα όλοι πληρώνουμε τον λογαριασμό και μακάρι αυτό να μας βάλει σε σκέψεις.
Γεια σας. Και ευχαριστώ για την ανοχή σας. Και φίλοι και συναγωνιστές, επιμένουμε;
Δραπετσώνα, 19/5/11. Θ.Ι
Μου ήρθε σήμερα, έχει ημερομηνία 19-5-2011. Το δημοσιεύω αυτούσιο
.
ΤΙΤΛΟΣ:
Εδώ κοντεύω να φλιπάρω;
Μπορεί, αλλά μπορεί και να την κάνω!
1) Ως γνωστόν το ζήτημα της Ανάπλασης της τέως βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας Κερατσινίου, είναι με διαφορά το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο του νέου Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας. Είναι δύσκολο στην προοπτική των αιτημάτων της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο. Αν δηλαδή στα εξακόσια αυτά στρέμματα βρέξει ο θεός τσιμέντο, που σημαίνει υπερκέρδη για τους ιδιοκτήτες, το θέμα τότε είναι εύκολο που ακόμα και η κουτσή Μαρία μπορεί να το λύσει. Αν όμως στόχος είναι το πάνω από 400στρ. Μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου, η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην 2500 μέτρα ακτή – χώρος περιπάτου και ήπιας αναψυχής – και το αθλητικό και πολιτιστικό κέντρο, τότε το ζήτημα αυτό γίνεται δύσκολο. Τα αιτήματα αυτά είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν βάση της υπάρχουσας νομοθεσίας και να δοθεί χώρος για τις επενδύσεις των ιδιοκτητών, τέτοιος ώστε με συντελεστή 0,4 να τους αποφέρει λογικά κέρδη. Και είναι σημαντικό το ζήτημα αυτό, γιατί τα αιτήματα μας, έχουν να κάνουν με πραγματικές και ουσιαστικές ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Δ.Πειραιά, που σημειωτέον αντιστοιχούν 1,4τ.μ πρασίνου ανά κάτοικο. Τα ξαναλέω όλα αυτά γιατί θεωρώ πως καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε.
2) Η κοινή λογική και η ιστορική πείρα δε, λέει πως για τους δύσκολους αγώνες, καλό είναι να συμμετέχουν όσο γίνεται ποιο πολλοί και όσο γίνεται πιο πολύ οι συμμετέχοντες να πιστεύουν στα διεκδικούμενα; Και η δημοκρατική αντίληψη δε, λέει πως μεγάλη σημασία δεν έχει μόνο ο στόχος αλλά και η συνδιαμόρφωση των θέσεων και των αποφάσεων από τους συμμετέχοντες; Βεβαίως αυτά λένε, που είναι και κατακτήσεις όχι μόνο πολιτικές αλλά βαθύτατα πολιτισμικές και τα θυμίζω κι αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.
Δικαίως θα αναρωτηθείτε γιατί τα λέει όλα αυτά ο ποιητής; Εξηγούμαι:
Την Τρίτη 17/5 ένα από τα θέματα του Δημ.Συμβουλίου ήταν και η πρόταση του δημ.συμβούλου Γ.Τσιρίδη, για την δημιουργία Ανοικτής Δημ.Επιτροπής για το θέμα της Ανάπλασης, με πρόεδρο τον δήμαρχο. Το θέμα δεν μπήκε καν σε ψηφοφορία από τη στιγμή που ο δήμαρχος κ.Τζανής δήλωσε ότι, η πρόταση αυτή συζητήθηκε στην κίνηση «Καλή Μέρα Κερατσίνι» και η απόφαση ήταν αρνητική. Το αιτιολογικό της άρνησης στηρίχτηκε στο γεγονός ότι ήδη έχει συγκροτηθεί από τις αρχές του Μαρτίου, επιτροπή από κοινού με τον ΟΛΠ, με θέμα την Ανάπλαση. Και επίσης υπάρχει και η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης. Προκαταβολικά λέω πως οι λόγοι άρνησης εμπίπτουν, όταν είμαι κουλ, στην κατηγορία « άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε », ενώ όταν έχω πάρει ανάποδες με ρέγουλο, τότε ανήκουν στην ομάδα : « χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις, εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να με πιστεύεις».
Διευκρινίζω:
α) Αυτή η επιτροπή ΟΛΠ – Δήμου, από τότε που συγκροτήθηκε δεν έχει συνεδριάσει ούτε μία φορά. Τα μέλη της δε γνωρίζουν ποιος/ποιοι θα την συγκαλέσουν και πότε.
β) Η επιτροπή διαβούλευσης του Δήμου έχει βασικά σαν αντικείμενό της τρέχοντα θέματα ή σχεδιασμό κάποιων έργων που έχουν να κάνουν με υποθέσεις δημοτικών αρμοδιοτήτων.
Αν κάποιος πιστεύει πως ένα εξειδικευμένο και σύνθετο θέμα σαν της Ανάπλασης , για το οποίο απαιτούνται και γνώσεις και διαρκή ενημέρωση και προπάντων ουσιαστική συζήτηση για να αντιμετωπιστεί, ώστε και να προκύπτουν προτάσεις προς έγκριση από το Δημ Συμβούλιο και να γίνονται συζητήσεις στις διάφορες συνοικίες του δήμου μας για αλληλοεπίδραση, μπορεί να είναι θέμα της επιτροπής διαβούλευσης του δήμου, έ τότε φίλοι και σύντροφοι και συναγωνιστές «πάρτε τ’αυγά και κουρεύτε τα». Σε μένα, αυτό που βγάζουν αυτές οι επιλογές, είναι αυτό που χρόνια κυριαρχεί στα περισσότερα πράματα στη χώρα μας. Μια ευκολία, ένα πασάλειμμα , μια απερίγραπτη προχειρότητα και μια έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού και διαλόγου. Οι ιδανικές δηλαδή συνιστώσες, για να οδηγηθούμε σε μία ήττα που θα μας την πλασάρουν και σα νίκη του λαού και βάλε…
Αυτά που είναι δεδομένα είναι:
α) Η προθυμία ανθρώπων – ανάμεσά τους και εγώ - που έχουν ασχοληθεί με το θέμα πολλά χρόνια, ή άλλων, που θέλουν να ασχοληθούν εφεξής, με μόνο κίνητρο το ενδιαφέρον τους για την Ανάπλαση. Αυτοί οι δημότες θα συμμετείχαν στην απορριφθείσα επιτροπή. Που’ναι το κακό;
β) Η άρνηση της Δημ. Αρχής να ανοίξει το θέμα, να το συζητήσει , να θέσει ερωτήματα και να επιλέξει διαδικασίες συμμετοχής για αυτό το σημαντικότατο θέμα. Κανονικά ,εδώ που τα λέμε, θα έπρεπε με πρωτοβουλία της Δημ. Αρχής να δημιουργηθεί η επιτροπή αυτή και όχι να φθάνουμε στο σημείο να γίνεται πρόταση από ένα δημ.σύμβουλο της αντιπολίτευσης. Έτσι δεν είναι;
Όταν λοιπόν διατείνεσαι πως σε ενδιαφέρει να μειωθεί το ποσοστό των απεχόντων από τα κοινά και από τις εκλογές και σε ενδιαφέρει η σε βάθος πολιτικοποίηση του κόσμου, μήπως πιστεύεις πως αυτά θα συμβούν μια ωραία πρωία, έτσι εξ αποκαλύψεως; Εκτός και αν έχεις την πατροπαράδοτη νοοτροπία που για τα ασήμαντα επιδιώκεις την συμμετοχή των πολιτών και για τα σημαντικά επιδιώκεις να κάτσουν οι πολίτες στον καναπέ τους ή να πάνε όπου αλλού θέλουν, αρκεί να μη μπλέκονται στα πόδια της εξουσίας, στα πόδια σου, όπου υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουν και ενοχλητικοί. Δε ξέρω ποια θα είναι η κατεύθυνση της Δημ.Αρχής. Θέλω να ελπίζω πως θάναι η καλύτερη. Αυτήν την απόφαση της όμως, πρέπει να τη ξανασκεφτούν, διότι για μένα είναι ένα από εκείνα τα σημάδια που προοιωνίζουν μια στάση αυταρχική και αντιδημοκρατική. Εσάς;
Τώρα, θα μου πείτε ότι στην εποχή μας, που οι κακές μέρες φαίνεται να μην έχουν τελειωμό, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δίκαιο έχετε. Νομίζω όμως πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και γιατί εν λευκώ – δίχως όρους και όρια - εξουσιοδοτούσαμε άλλους να παίρνουν αποφάσεις για μας. Ενώ το τραγούδι το λέει καθαρά: «φοβάμαι όλα αυτά που..…». Δεν τους φοβόμασταν όμως, γιατί οι αποφάσεις τους μας συνέφεραν, μας βόλευαν και ας γινόταν η Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια και μπροστά στα μάτια μας, η κατεξοχήν χώρα της λαμογιάς και του « οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι» . Τώρα όλοι πληρώνουμε τον λογαριασμό και μακάρι αυτό να μας βάλει σε σκέψεις.
Γεια σας. Και ευχαριστώ για την ανοχή σας. Και φίλοι και συναγωνιστές, επιμένουμε;
Δραπετσώνα, 19/5/11. Θ.Ι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου