Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ του Γιώργου Τσιρίδη

την Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010 στις 7 μ.μ.
στο Πολιτιστικό Κέντρο του Κερατσινίου «Α. Σαμαράκης»
(δίπλα στο δημαρχείο Κερατσινίου)
.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

"Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗ"
Η τέως βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας-Κερατσινίου
τελευταία ελπίδα του Πειραιά για ένα καλύτερο αύριο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΙΔΗΣ, Συγγραφέας
ΘΩΜΑΣ ΣΙΔΕΡΗΣ, Επιμελητής της Έκδοσης

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας για τη βιομηχανική ζώνη. Πήγαν εκεί με σκάφος του Λιμενικού επενδυτές από το Κατάρ για να δουν την περιοχή ως ευκαιρία.

Σημερινό ρεπορτάζ της ελευθεροτυπίας. Το αναδημοσιεύω αυτούσιο:

ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ: ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΡΓΑ ΣΤΑ 660 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ

Η ξεχασμένη ανάπλαση

Του Κ. ΤΣΟΥΠΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
.
Πατρίκιοι και πληβείοι απαντώνται και πάλι στην παραλία της Αττικής. Ο κοινωνικός διαχωρισμός επιτυγχάνεται με μια προκλητική ευημερία που προωθείται να δημιουργηθεί για τους ολίγους οικιστές «πελάτες» των Αράβων επενδυτών στο Ελληνικό και στην υπόλοιπη παραλία μέχρι τη Βάρκιζα και με μια περαιτέρω υποβάθμιση -λόγω εγκατάλειψης- των ήδη υποβαθμισμένων περιοχών της Δυτ. Αθήνας και του Πειραιά, στον άξονα λιμάνι - Πέραμα.

Η «αλάνα της Δραπετσώνας»: ισοπεδώθηκε το εργοστάσιο Λιπασμάτων και πέραν τούτου, ουδέν
Στον άξονα αυτό κυριαρχεί η λεγόμενη «αλάνα της Δραπετσώνας», που δημιουργήθηκε από την κατεδάφιση-ισοπέδωση του εργοστασίου Λιπασμάτων (πρώην Μποδοσάκη και νυν της Εθνικής Τράπεζας). Επί 8 συναπτά έτη από τότε (2002) αλλά ακόμη και πιο πριν ρίχνονται «ιδέες» για την ανάπλαση της περιοχής, χωρίς μέχρι σήμερα αυτή να προχωρήσει.

Και ενώ για το Ελληνικό και το real estate φιλέτο του ενδιαφέρθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, για να δημιουργηθούν, μεταξύ άλλων, πολυτελείς κατοικίες, αεροδρόμιο για ελικόπτερα και λίαρ τζετ των κροίσων και πράσινο που θα «πλασιώσει» τις βίλες των μεγιστάνων, υποτίθεται, του πλούτου, η έκταση της Δραπετσώνας (660 στρέμματα) παραμένει ανέγγιχτη. Η αλάνα αυτή των λιπασμάτων είναι, όπως παρατηρών παράγοντες του δημόσιου βίου, η μοναδική διέξοδος των κατοίκων όλων των γύρω δήμων προς τη θάλασσα. Η ανάπλαση της περιοχής αναφέρεται μάλιστα ως το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης της Ευρώπης σε κατοικημένο ιστό.

Κατά καιρούς, σύμφωνα με πληροφορίες, καταρτίστηκαν μελέτες χωρίς να υπάρξει έστω και δείγμα υλοποίησης. Επί υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη άρχισε η επεξεργασία της «ιδέας», χωρίς να προχωρήσει τίποτε. Ακολούθησαν μελέτες της Εθνικής Τράπεζας, του Δήμου Δραπετσώνας, της Νομαρχίας Πειραιά, του ΟΛΠ κ.λπ., αλλά ουδείς έθεσε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Δεν έχει προχωρήσει ούτε η αναπαλαίωση των δύο διατηρητέων κτισμάτων, του παλιού Φουγάρου του εργοστασίου και του λεγόμενου «Γυαλάδικου», όπου στα καμίνια του -τα οποία είχαμε επισκεφθεί- «ψήνονταν» χιλιάδες γυάλινα και κρυστάλλινα σκεύη. Θα μπορούσε το Γυαλάδικο να γίνει το ωραιότερο κτίριο του Πειραιά, μας εξηγούσε στέλεχος του ΟΛΠ.

Ιδιοκτήτες της έκτασης της Δραπετσώνας (που υμνήθηκε ως γειτονιά των καημών της προσφυγιάς και της φτωχολογιάς) των 660 στρεμμάτων είναι η Εθνική Τράπεζα (350 στρέμμ.), ο ΟΛΠ (100 στρέμμ.), το Ελληνικό Δημόσιο (50 στρέμμ.) καθώς και τα ΕΛΠΕ (που έχουν αγοράσει την έκταση της Μόμπιλ) και η ΑΓΕΤ τα υπόλοιπα. Μάλιστα, στην έκταση και τις εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ προβλέπεται να μετεγκατασταθεί το Πανεπιστήμιο Πειραιά, που σήμερα είναι εγκατεσπαρμένο σε πολλά κτίρια του λιμανιού.

Και ενώ οι μελέτες «καλά κρατούν», ουδείς από τους ιδιοκτήτες θέλει να πάρει την πρωτοβουλία ώστε να προχωρήσει η ανάπλαση, που θα δώσει διέξοδο αναψυχής στους πολίτες της Δυτ. Αθήνας και θα δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, τόσο κατά το στάδιο της κατασκευής όσο και της λειτουργίας, με τις νέες οικονομικές δραστηριότητες που θα δημιουργηθούν στον χώρο.

Ο Οργανισμός Αθήνας έχει ήδη υποδείξει από το 2002 χώρους, δραστηριότητες, ακόμη και συντελεστές δόμησης για την ελάχιστη κάλυψη που προβλέπεται.

Οπως επισημαίνουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, το εκτελεστικό κομμάτι της ανάπλασης πρέπει να αρχίσει με τη συμφωνία των ιδιοκτητών για την ίδρυση εταιρείας ειδικού σκοπού, η οποία θα αναθέσει το έργο και θα το παραχωρήσει προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες.

Η κρατική μιζέρια δεν επιτρέπει την ανάληψη της χρηματοδότησης του έργου από το κράτος, που υπό το Μνημόνιο ζει στιγμές απίστευτης λιτότητας, έλεγε χαρακτηριστικά το ίδιο στέλεχος.

Είναι, πάντως, σαφές ότι δεν πρόκειται για μια επιχείρηση real estate, που θα «φορτώσει» την έκταση με κατασκευές. Δύο δίδυμοι ουρανοξύστες είναι αυτοί που θα κατασκευαστούν. Το υπόλοιπο θα είναι πράσινο και με επιχειρήσεις χαμηλής όχλησης (κυρίως εστίασης) στην παραλία. Για να αποσβεσθούν, όμως, και οι δαπάνες που απαιτούνται, προβλέπονται δράσεις θαλάσσιου τουρισμού, όπως η κατασκευή μαρίνας για 1.200 σκάφη αναψυχής.

Για να προληφθούν τυχόν αντιδράσεις «πληβείων» και περιβαλλοντικών οργανώσεων προβάλλεται το γεγονός ότι η σχεδιαζόμενη ανάπλαση θα είναι του τύπου της μαρίνας Φλοίσβου (ανήκει στην περιοχή των «πατρικίων» της Αττικής παραλίας), αλλά και περίπου 10 φορές μεγαλύτερη απ' αυτή. Οσοι έχουν επισκεφθεί πρόσφατα την αναπλασμένη περιοχή της μαρίνας Φλοίσβου μιλούν για ονειρικές καταστάσεις. Σημειώνουν, μάλιστα, ότι την ανάπλαση αυτή σχεδίασε και έφερε σε πέρας η εταιρεία αστικών επενδύσεων Λάμδα Ντιβέλοπμεντ, του Ομίλου Λάτση, επικεφαλής της οποίας ήταν ο κ. Απ. Ταμβακάκης, σημερινός διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, του μεγαλύτερου ιδιοκτήτη της έκτασης των πρώην Λιπασμάτων. Μάλιστα ο πρόεδρος της Εθνικής Β. Ράπανος και ο κ. Ταμβακάκης συνέστησαν πρόσφατα θυγατρική της τράπεζας για την εκμετάλλευση και διαχείριση των ακινήτων της.

Μετά την επίδειξη ενδιαφέροντος που εκδηλώθηκε κατά την παρουσίαση των σχεδίων, με πρωτοβουλία του προέδρου του ΟΛΠ Γ. Ανωμερίτη, σκάφος του Λιμενικού μετέφερε -δίκην θαλάσσιου τουρισμού- υψηλά ιστάμενους κρατικούς αξιωματούχους της Κίνας, του Κατάρ και του Αμπού Ντάμπι στην παραλία της Δραπετσώνας, για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι τις μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες που δημιουργεί η αστική ανάπλαση της περιοχής. *

ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ


Ο Χάρτης αυτός (φυσικός Δραπετσώνας αρχών 20ου αι.) είναι στο εξώφυλλο του βιβλίου.
.
Αρχές Οκτωβρίου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου για την Ανάπλαση. Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται το τύπωμα και το παραδίδει ο τυπογράφος. Θα έχει πλαστικοποιημένο εξώφυλλο και 350 περίπου σελίδες περιεχόμενο.
.
Σύντομα θα υπάρχουν νέα επί του θέματος.
.

Η ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΜΕΤΩΠΗ (α΄φάση) ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ και εγκαινιάζεται μεθαύριο από τον Δήμο


.
Σχετίζεται με την Ανάπλαση το έργο που εγκαινιάζει ο δήμος Δραπετσώνας μεθαύριο. Είναι το έργο της ανάπλασης του γκρεμού που θα συνδέει -όταν ολοκληρωθεί- την περιοχή της Ανάπλασης της Βιομηχανικής Ζώνης με το Καστράκι όπου προβλέπεται να δημιουργηθεί μεγάλο πολιτιστικό κέντρο με μουσεία κλπ, και με χρηματοδότηση του ΟΛΠ μέχρι το 2015.
.
Το έργο που εγκαινιάζεται μεθαύριο είναι η ανάπλαση της παραλιακής μετώπης, του γνωστού μας "γκρεμού". Έχουν ήδη κατασκευαστεί "πράσινες" -όπως λέγονται- διαδρομές, σκαλιά, επίπεδα, ανοίγματα, φυτά, κηπάκια κλπ. και φωτισμός. Υπάρχει και ο κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση ανελκυστήρα.
Όλα αυτά έχουν σκοπό τη σύνδεση της πόλης με το λιμάνι, για την άρση των δυσμενών συνεπειών από τη δημιουργία του γκρεμού προπολεμικά από τον ΟΛΠ που έκανε τις εκσκαφές για να φτιάξει το λιμάνι.
.
Βεβαίως το έργο δεν είναι ολοκληρωμένο, για δυο λόγους:
1.- Έχει κατασκευαστεί μόνο ένα μέρος από τα 3 που προβλέπονται συνολικά και αφορούν την επέκταση της ανάπλασης προς την Πυροσβεστική αφ' ενός και προς τον κάβο Κράκαρη αφ' ετέρου.
2.- Περιέργως (αλλά και όχι ανεξήγητα) ο ΟΛΠ -λειτουργώντας και πάλι ως κράτος εν κράτει- δεν επέτρεψε την πρόσβαση στο λιμάνι με αποτέλεσμα οι σκάλες και οι διάδρομοι να είναι στο τέλος τους κλειστοί. Βέβαια αυτή η ανοησία κάποια στιγμή θα πάρει τέλος, προς το παρόν όμως το έργο δεν εκπληρώνει το σκοπό του αλλά αποτελεί απλά έναν εξωραϊσμό του γκρεμού. Έστω κι έτσι όμως είναι σπουδαίο.
.
Τα εγκαίνια θα γίνουν μεθαύριο. Τετάρτη απόγευμα στις 7μ.μ. Θα έρθουν υπουργοί, βουλευτές κλπ. και θα εξαγγελθούν και προγράμματα ευρύτερα όπως η δημιουργία μεγάλου πολιτιστικού κέντρου στην περιοχή ΚΑΣΤΡΑΚΙ με χρήματα του ΟΛΠ.
.
Το έργο προτάθηκε για πρώτη φορά με άρθρο του Β. Ιγγλίζ στην ΓΕΦΥΡΑ (εφημερίδα των Τσιρίδη, Σαββόπουλου, Γλαμπεδάκη) το 1996. Επί Χρονόπουλου το 2000 το έργο ήρθε στη Δραπετσώνα αλλά χάθηκε καθώς χάθηκε η χρηματοδότηση. Τότε προβλέπονταν 2 δισ. δρχ. τα οποία βγήκαν για τον δήμο αλλά χάθηκαν γιατί χάθηκε η σχετική μελέτη. Το έργο ξαναμπήκε στα σχέδια και εγκρίθηκε από το Νομαρχιακό Συμβούλιο έργων το 2002 (επί Χρονόπουλου πάλι) οριστικοποιήθηκε σαν μελέτη και δημοπρατήθηκε επί Αραβιάδη, και τελικά κατασκευάστηκε επί Χρυσού. Είναι ένα έργο διαχρονικό.
.
Το έργο αυτό είναι ένα δείγμα του πως αντιμετώπισε διαχρονικά η Δραπετσώνα το ζήτημα της ανάκτησης των ακτών της ακόμα και εκεί όπου ο ΟΛΠ μοιάζει αδιαπέραστος και αμετακίνητος και συνδέει το Καστράκι και την Ηετιώνεια Πύλη με το μέλλον της πόλης μας και ολόκληρου του Πειραιά, την ανάπλαση της πρώην βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου. Με το έργο αυτό η Δραπετσώνα δείχνει πως μπορούν οι δημοτικές αρχές να έχουν στην πράξη και όχι στα λόγια συνέχεια, ενότητα και κοινές αντιλήψεις.
.