ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ

Πολλά μπορούν να γίνουν προκειμένου να μπει ο Δήμος γερά στην υπόθεση της Ανάπλασης.
.
ΣΕΝΑΡΙΟ 1:
Παίρνει απόφαση το ΔΣ και εγκρίνει τη Μελέτη Κλουτσινιώτη, με αντιδράσεις, καταγγελίες και φωνές. Πάει στο Σουφλιά με τσαμπουκά, πάει και στους ιδιοκτήτες γης και φτιάχνει μια ομάδα που να συμφωνεί σε ένα σχέδιο με συντελεστή λιγότερο από το 0.4 και μητροπολιτικό πάρκο τουλάχιστον 150 στρεμμάτων ενιαίο και με ελεύθερο το ένα λιμανάκι (το λιγότερο) και όλη την παραλία. Τη συμφωνία την περνάει στον ΟΡΣΑ και την κάνει ΦΕΚ και η Ανάπλαση αρχίζει είτε υπάρξουν είτε όχι αντιδράσεις.
Το σενάριο αυτό θέλει να πιστεύεις στη Μελέτη Κλουτσινιώτη και να πιστέυεις ότι θα τα καταφέρεις και ακόμη να πιστεύεις ότι αυτό είναι το καλό της πόλης γενικά. Δύσκολο να βρεθεί άνθρωπος σήμερα που να τα πιστεύει όλα αυτά. Ξέρω έναν αλλά δεν έχει τη δύναμη και τα μέσα, είναι εκτός.
.
ΣΕΝΑΡΙΟ 2:
Ο Δήμος υιοθετεί τις απόψεις της Επιτροπής για Ενιαίο Άλσος [στο περίπου] και προβάλλει το αίτημα για απαλλοτρίωση του χώρου. Ξεσηκώνει κόσμο, κάνει παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις κλπ. και καταφέρνει να πετύχει είτε την Απαλλοτρίωση, είτε μια ήπια ανάπτυξη σε ένα μικρό μέρος της περιοχής (π.χ. κοντά στου Βασιλειάδη και ενδεχομένως προς τη ΒΡ στο Κερατσίνι) και ένα μεγάλο πάρκο σε όλο τον υπόλοιπο χώρο.
Το σενάριο αυτό θέλει να έχεις φαντασία για να δεις όλο το πολιτικό παζλ που ανοίγεται, να έχεις πίστη στις δυνάμεις σου για να μπορέσεις να ρισκάρεις και να είσαι έτοιμος για να αγωνιστείς σκληρά προτού δεις φως στην άκρη του τούνελ.
.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3:
Ο Δήμος αρχίζει τον ανταρτοπόλεμο:
α.- Ο Δήμος ξεκινάει δηλώνοντας ότι τα οικόπεδα είναι μεν ιδιοκτησίες ιδιωτών αλλά αμφισβητεί τη νομιμότητα αυτής της ιδοκτησίας σε περίπτωση αλλαγής χρήσης τους. Θεωρεί ότι οι ιδιοκτήτες τα πήραν αυτά τα οικόπεδα σε χαμηλές τιμές και με συγκεκριμένους όρους για να κάνουν βιομηχανία και εφ΄όσον η βιομηχανία τους τελείωσε, τελείωσε και η ιδιοκτησία τους. Το κράτος μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα οικόπεδα για ΚΟΙΝΗ ΧΡΗΣΗ (πράσινο κλπ) και τα δικαστήρια μπορούν να βγάλουν αποζημιώσεις όχι με βάση την εμπορική τους αξία αλλά σαν απαξιωμένους βιομηχανικούς και μη οικοδομήσιμους χώρους.
β.- Ο Δήμος οργανώνει μια καμπάνια με την οποία εξηγεί ότι είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να έχει κάποιος αποκλείσει την πόλη από την παραλία κτίζοντας ΤΟΙΧΟΥΣ ανάμεσα στη πόλη και τη θάλασσα. Προχωρά κατόπιν μαζί με τους δημότες στο γκρέμισμα των τοίχων και ανοίγει τους δρόμους που διασχίζουν την πόλη και τους φτάνει μέχρι τη θάλασσα ενώ ως σήμερα σταματούν στον τοίχο των Λιπασμάτων. Παράλληλα ελευθερώνει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την παραλιακή ζώνη (αιγιαλό) και την κάνει ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ στους δημότες. Βάζει παγκάκια, βάζει πέργκολες, πηγαίνει νερό και φως, βάζει και καμιά καντίνα (με περιορισμένη άδεια για να μην έχει στησυνέχεια προβλήματα, π.χ. για το καλοκαίρι) για να γίνει τζερτζελές.
γ.- Ο Δήμος στηρίζει εθελοντικές ομάδες δημοτών και πολιτών γενικά όλου του λεκανοπεδίου που θα θελήσουν να δενδροφυτεύσουν τον χώρο. Φροντίζει για το πότισμα και για κάποιες μεταφορές χώματος, δενδρυλίων κλπ. Χωρίς μελέτες, χωρίς αναθέσεις, χωρίς κανένα επίσημο έργο να μπαίνει σε εφαρμογή, οι εθελοντές με τη βοήθεια του δήμου (και της Νομαρχίας) αλλάζουν τη μορφή του χώρου και δημιουργούν τετελεσμένα.
.
ΣΕΝΑΡΙΟ 4:
Ο Δήμος δεν κάνει τίποτα περιμένοντας να έρθουν οι επόμενες δημοτικές εκλογές.
.
Εσείς ποιο σενάριο διαλέγετε;
Ποιο πιστεύετε ότι διαλέγει ο Δήμος;