Η Κυβέρνηση θέλει να θέσει το Δήμο στο περιθώριο!

ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ

Ένα χρόνο πριν, στο ξεκίνημα σχεδόν της θητείας της δημοτικής αρχής ένα ρεπορτάζ στη τηλεόραση έδειχνε τους Υπουργούς της Κυβέρνησης ΥΠΕΧΩΔΕ κ.Σουφλιά και ΥΕΝ κ.Κεφαλογιάννη να κάνουν κάποιες δηλώσεις καθισμένοι σε ένα στρογγυλό τραπέζι με τον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας κ.Αράπογλου σε πρώτο πλάνο και με φόντο στο βάθος τους ελάχιστα διακρινόμενους νυν και πρώην δημάρχους Δραπετσώνας τον κ.Χρυσό και τον κ.Χρονόπουλο και άλλους συμβούλους.

Εκεί δήλωσαν πως η Κυβέρνηση θα φτιάξει εμποροναυτιλιακό κέντρο στη περιοχή των Λιπασμάτων, θα γίνουν και κατοικίες και γραφεία, και πως το πρόγραμμα θα ξεκινήσει σε 1,5 περίπου έτος από σήμερα. Μίλησε ο ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς, μίλησε και ο τότε ΥΕΝ κ. Κεφαλογιάννης. Τα λόγια έμειναν να αποκαλύπτουν προθέσεις παρ’ όλο που πράξεις –ως συνήθως– δεν έγιναν και η αδράνεια επικράτησε.

Μπορεί η πρώτη τετραετία της ΝΔ να κύλησε χωρίς να γίνει τίποτα στο θέμα της Ανάπλασης, όμως στο μεταξύ η κυβέρνηση έδειξε πως θέλει να πάρει το θέμα στα χέρια της και να καπελώσει κανονικά τον Δήμο. Έχει τα σχέδιά της, που είναι σχέδια της Εθνικής Τράπεζας και όχι των τοπικών φορέων, και θέλει να ξεμπερδεύει με κάθε αντίδραση με κάθε τρόπο. Και το έδειξε αυτό και σε επόμενες φάσεις, όπου φάνηκε πως δεν υπολογίζει σοβαρά την αντίσταση των τοπικών φορέων, των κοινωνικών δυνάμεων και του Δήμου.

Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τη ζωή μας; θα έλεγε κάποιος… Πολλή μεγάλη και για μας και τα παιδιά μας είναι η απάντηση. Η περιοχή της Ανάπλασης, Λιπάσματα, Τσιμεντάδικο, Μόμπιλ και ΒΡ, μπορεί να γίνει πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής και να ανεβάσει πάρα πολύ ψηλά ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ενώ παράλληλα μπορεί να ανεβάσει πολύ ψηλά και ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΓΗΣ αλλάζοντας έτσι ουσιαστικά ,και ριζικά προς το καλύτερο την πόλη μας. Αν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε ένα χωριό, με όλα τα αρνητικά του περιθώριου και χωρίς κανένα από τα θετικά της εξοχής και του καθαρού αέρα, πρέπει να το καταλάβουμε ότι ΟΛΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ από τον χαρακτήρα, το είδος και την έκταση που θα έχει αυτή η Ανάπλαση της Βιομηχανικής Ζώνης.

Τι κάνουμε από εδώ και πέρα; Η Παμπειραϊκή Επιτροπή αντέδρασε πρώτη και αντέδρασε σωστά ματαιώνοντας την προσπάθεια που έγινε από πλευράς μελετητών ή και της προηγούμενης διοίκησης να χαριστούν συντελεστές δόμησης γύρω στο 0.70 που θα σήμαιναν οικοδομήσιμες περιοχές με συντελεστές γύρω στο 1.3, δηλαδή τσιμέντο και μπετόν παντού. Το δημοτικό συμβούλιο ακολούθησε μέχρις ένα σημείο αν και υπάρχει από την Διοίκηση του Δήμου μια επιμονή να συμπεριληφθούν μέσα στην εισφορά σε γη και τα διατηρητέα των Λιπασμάτων με αποτέλεσμα να μειώνεται ο ελεύθερος χώρος πρασίνου κατά 23 στρέμματα και να κτίζονται στον χώρο αυτό 15.000 επί πλέον τετραγωνικά νεόκτιστων σπιτιών και γραφείων. Αν τα διατηρητέα μείνουν στην ιδοκτησία των Λιπασμάτων δεν θα κτιστούν τα 15χιλ. τ.μ. και θα κερδηθούν 23 στρέμματα πρασίνου ενώ τα ίδια τα διατηρητέα μόνο για κοινωφελείς χρήσεις θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι έτσι αν μείνουν στην Εθνική Τράπεζα δεν θα μπορούν να οικοδομηθούν.

Η Αριστερά με όλες τις εκδοχές της, ΚΚΕ και ΣΥΝ αλλά και αριστερές ομάδες πρωτοβουλίας, προτείνουν να μείνει ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο χώρος σαν πράσινο και για δραστηριότητες πολιτισμού και αναψυχής. Είναι μια πρόταση που βλέπει προς το μέλλον σε μια πόλη με ελάχιστο πράσινο και ελάχιστους ελεύθερους χώρους. Είναι και η μοναδική ελπίδα για τη δημιουργία ενός πραγματικού Μητροπολιτικού Πάρκου που ήταν πάντα ο στόχος των κοινωνικών φορέων.
Παλιά, τη δεκαετία του 1990, οι χώροι ανήκαν σε ιδιώτες και υπήρχαν εργοστάσια εν λειτουργία, έτσι προέκυψαν προτάσεις για συντελεστές δόμησης 0.4 και χρήσεις πολεοδομικού κέντρου. Σήμερα οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά. Ένα ισχυρό ρεύμα φαίνεται να αναπτύσσεται με κινηματικό χαρακτήρα το οποίο βλέπει αυτή την ανάγκη και προσπερνά ακόμα κι αυτήν ακόμα την Παμπειραϊκή Επιτροπή σε ριζοσπαστισμό. Είναι η ελπίδα για το αύριο. Με αγώνες και οργάνωση, ίσως υπάρχει ελπίδα!

Θα παρακολουθήσουμε το θέμα και θα σας ενημερώνουμε. Γιατί πρόκειται για το πιο σημαντικό ζήτημα της πόλης μας και του μέλλοντός μας.
.
.
.
ΑΡΘΡΟ
από το περιοδικό "Η ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ ΣΗΜΕΡΑ".
.
.
Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ

Η Ανάπλαση της Δραπετσώνας, που είναι το μέλλον αυτής της πόλης και των κατοίκων της, ξεκίνησε το 1993 με τις καλύτερες προϋποθέσεις, και αφού διέγραψε μια πορεία ανοδική ως το 2000 περίπου, έφτασε σήμερα σε μια κατάσταση όπου τα συμφέροντα χορεύουν και το αύριο της πόλης είναι αμφίβολο. 15 χρόνια μετά η δική μας ανικανότητα, τα τραπεζικά και άλλα συμφέροντα, η κυβερνητική αδιαφορία, ακόμα και η αδιαφορία των ίδιων των Πολιτών πολλές φορές, έφεραν το θέμα στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Δεν έχουμε καιρό, κάποιοι πρέπει να ξυπνήσουν πριν να είναι πολύ αργά., Ελπίδες μας, τα κινήματα, τα παλιότερα όπως η Παμπειραϊκή Επιτροπή και να καινούρια όπως οι ομάδες πρωτοβουλίας που συγκροτήθηκαν πρόσφατα και βάζουν το θέμα ευθέως: Μας χρωστούν, δεν τους χρωστάμε!
Ο Πλανήτης ολόκληρος είναι στο Παρά Πέντε!
Η υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλεί τις καιρικές αναστατώσεις που ζήσαμε και ζούμε, οι πυρκαγιές που ζήσαμε και οι πλημμύρες που έρχονται, η εξάντληση των μη ανανεώσιμων πόρων και πηγών ενέργειας, η αλόγιστη χρήση των τεχνολογιών χωρίς προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, δείχνουν ότι κάποια μέτρα πρέπει να ληφθούν άμεσα και μόνο η εγρήγορση των Πολιτών μπορεί να τα επιβάλει!
Ο κόσμος μας είναι στο Παρά Πέντε!
Η Παγκοσμιοποίηση που κινείται σε μια λάθος κατεύθυνση, προσπαθεί να δημιουργήσει δίπλα στον ενιαίο οικονομικό χώρο και μια άχρωμη και άγευστη πολιτισμική σούπα για να διευκολύνει -με την απώλεια κάθε τοπικής ταυτότητας– την υποταγή των ασθενέστερων χωρών στις οικονομικές διαθέσεις της παγκόσμιας νέας αυτοκρατορικής τάξης, Ο κόσμος χρειάζεται να ξυπνήσει από τον λήθαργο.
Η Δραπετσώνα είναι στο Παρά Πέντε
Η πόλη τέρας που ορθώνεται κάθε μέρα μπροστά μας, με κτήρια ογκώδη και πανύψηλα οφείλεται στο ότι δεν λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα τώρα. Συντελεστής δόμησης, περιορισμοί καθ’ ύψος, ρυθμιστικό σχέδιο, όλα μένουν για αύριο εξ αιτίας της ατολμίας και της ελάσσονος προσπάθειας. Από τα μικρά πράγματα όπως οι καθυστερήσεις των δρομολογίων, ως τα σπουδαιότερα, όπως η ίδια η μορφή της πόλης, όλα έχουν μπει στον αυτόματο. Εφαρμόζουμε σαν πόλη τα σχέδια που εκπονήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 [ανάπλαση, γκρεμός, δρόμοι κλπ.] γιατί δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ ΝΈΟ ΣΧΕΔΙΟ και καμιά καινούρια έμπνευση για την πόλη!
Το λεκανοπέδιο είναι στο Παρά Πέντε
Το κυκλοφοριακό μας πνίγει, το πράσινο λείπει απελπιστικά, η ομορφιά σπανίζει, τα προβλήματα σε ημερήσια διάταξη, ένα ολόκληρο Λεκανοπέδιο με 4-5 εκατομμύρια κατοίκους στενάζει υπό συνθήκες τριτοκοσμικές. Η ακριβοπληρωμένη ανάσα του 2004 εξαντλήθηκε σχεδόν χωρίς σπουδαία απόδοση. Αν δεν ξυπνήσουμε, πολύ σύντομα θα είναι ήδη αργά!